smeltr

a. enamelled (s. skjöldr).

* * *

adj. enamelled; s. með gulli, Ann. for Nord. Oldk. 1850. 83, Fas. iii. 273; s. skjöldr, Trist. 7, Fas. iii. 610, Grett.; bitullinn settr smeltum steinum, Ó. H. 30, Hkr. iii. 293; s. kross, Ám. 34, 76, Vm. 21, 29, 55, 110.